środa, 29 lutego 2012

Słońce jakiego nie widzieliście

Wczoraj w wolnej chwili szukałem źródeł do zdjęć FITS z Solar Dynamics Observatory (SDO). W pełnej rozdzielczości tj. 4096x4096 są np. tu:
http://sdowww.lmsal.com/sdomedia/SunInTime/2012/02/29/

lecz w folderze danego dnia zmieniają się wraz z dostawą nowych zdjęć (chyba co 12 minut, ale nie jestem pewien). A folderach innych dni są tylko FITSy z końcówki dnia. Te zdjęcia są w formacie level0 a więc surówki bez żadnych obróbek.

Zdjęcia wstępnie obrobione tj. w level1 [4096x4096] znalazłem na stronie:
http://jsoc.stanford.edu/ajax/lookdata.html

Obsługa tej strony sprawiła mi trochę problemów lecz trzeba poczytać help na ich stronie.

A dziś pobrałem najnowsze zdjęcia FITS w rozdzielczości 1024x1024 i pobawiłem się w składanie do koloru. Jako R wziąłem filtr 304 jako G filtr 211 a jako B filtr 171

Wstępnie zdjęcia otworzyłem w Fitswork 4.42 i zapisałem jako TIFFy 32 bitowe Potem w PS złożyłem do koloru i funkcją Tonowanie HDR uzyskałem takie oto zdjęcie



W następnej wolnej chwili zrobię to samo w rozdzielczości 4096x4096px

wtorek, 21 lutego 2012

2 godzinny tranzyt Księżyca ...

Dziś (21.02.2012) od ok. 13:00 do 15:00 UTC na tarczę Słońca wkroczył nasz naturalny satelita, Księżyc. Zaćmienie widoczne było z satelity SDO (Solar Dynamics Observatory)  Czasem tak się zdarza, oczywiście w okolicy nowiu. Poniżej animacja z tego tranzytu widoczna przez instrument AIA 171
Możecie sami to zobaczyć korzystając z http://helioviewer.org



http://www.youtube.com/watch?v=ID6KohH9CqU&hd=1

piątek, 17 lutego 2012

Update do zdjęć z DAWN

Przykro pisać ale link do zdjęć z sondy Dawn który podałem w poprzednim poście, kilka godzin później stał się nieaktywny a teraz przekierowuje na inną stronę na której nie ma ów zdjęć :(

Ten link to: http://dawnpub.igpp.ucla.edu

a post o którym pisałem o udostępnieniu zdjęć jest z 15 lutego 2012 r.
http://limax7.blogspot.com/2012/02/zdjecia-z-dawn-juz-dostepne.html

środa, 15 lutego 2012

Zdjęcia z DAWN już dostępne !

Bardzo radosna wiadomość, udostępniono zdjęcia z sondy Dawn, której celem jest planetoida Vesta oraz Ceres. Zdjęcia obejmują okres od 18.10.2007 do 30.08.2011 i są ze wszystkich trzech instrumentów sondy, Framing Camera (FC), the Visual and Infrared Mapping Spectrometer (VIR) i the Gamma Ray and Neutron Detector (GRaND)

Oto link do danych z Dawn:
http://dawnpub.igpp.ucla.edu


Najciekawsze obrazy są z FC1 i FC2 i z nich są poniższe 2 animacje, które wykonałem.
Zachęcam do własnych obróbek zdjęć i robienia animacji.

Vesta z 04.07.2011 foto. Dawn/NASA/JPL

Vesta z 13.07.2011 foto. Dawn/NASA/JPL

Składanie do RGB zdjęć z Cassiniego

Wczoraj nagrałem wideo-tutorial jak w GIMP złożyć ze zdjęć publikowanych na Cassini RAW-images kolorowe zdjęcia. Użyłem dla przykładu Saturna, sfotografowanego 19 stycznia 2012 r.

Linki do zdjęć:
http://saturn.jpl.nasa.gov/photos/raw/rawimagedetails/index.cfm?imageID=250601
http://saturn.jpl.nasa.gov/photos/raw/rawimagedetails/index.cfm?imageID=250598
http://saturn.jpl.nasa.gov/photos/raw/rawimagedetails/index.cfm?imageID=250597

i mój tutorial. Bez dźwięku ale powinniście zrozumieć.
Próbowałem oddzielnie wyrównać jeden z księżyców Saturna, lecz nie wysiliłem się ;)
Napewno się da , tylko trzeba nad tym dłużej popracować.

Ważne, by po wyrównaniu każdego kanału wykadrować zdjęcie. Inaczej GIMP źle połączy do koloru.
Czasem też używam czwartego zdjęcia jalo Alfa (im ciemniejsze partie tego zdjęcia tym bardziej przeźroczyste się staną) Wówczas gdy kolorowe zdjęcie będzie półprzeźroczyste, podkładam "pod spód" czarne tło. Zdjęcia składane w ten sposób są nieco inne od składania w samym RGB (zazwyczaj wyglądają ładniej, z mniejszą ilością artefaktów)



http://www.youtube.com/watch?v=VlWddfa8m0o&hd=1


Finalne zdjęcie

Saturn w RGB (19.01.2012 r.) fot. Cassini/JPL/NASA

wtorek, 7 lutego 2012

Pierwszy lot Vegi wyniesie PW-Sat

13 lutego między 11:00 a 13:00 CET zostanie wystrzelona europejska rakieta Vega (lot VV01). Będzie to pierwszy start nowej wersji rakiety. Wyniesie ona na orbitę kilka satelitów w tym serię cubesat-ów (studenckich satelitów z kilku państw europy w tym z Polski)

Głównym ładunkiem rakiety jest: LARES: Laser Relativity Satellite (zdjęcie po lewej) oraz ALMASat-1: ALma MAter SATellite. CubeSaty to:
Xatcobeo (a collaboration of the University of Vigo and INTA, Spain)
Robusta (University of Montpellier 2, France)
e-st@r (Politecnico di Torino, Italy)
Goliat (University of Bucharest, Romania)
PW-Sat (Warsaw University of Technology, Poland)
MaSat-1 (Budapest University of Technology and Economics)
UniCubeSat GG (University of Rome La Sapienza, Italy)

Parę zdań o PW-Sat ze strony domowej projektu:

13 lutego orbicie znajdzie się pierwszy polski satelita studencki. PW-Sat, który zbudowany został na Politechnice Warszawskiej przy wsparciu specjalistów z Centrum Badań Kosmicznych PAN, zostanie wystrzelony ze znajdującego się w Gujanie Francuskiej kosmodromu Europejskiej Agencji Kosmicznej.

Polska dołączy tym samym do prestiżowej grupy krajów, którym udało się umieścić na orbicie samodzielnie zbudowanego satelitę. Dotychczas w przestrzeń kosmiczną wyniesiono ponad 70 instrumentów, które powstały w naszym kraju, jednak za każdym razem stanowiły one jedynie elementy zbudowanych przez inne państwa statków. PW-Sat będzie zatem pierwszym sztucznym satelitą, który na orbitę trafi pod "polską banderą". Do końca roku w przestrzeni kosmicznej ma się znaleźć również pierwszy polski naukowy satelita - BRITE-PL "Lem" przygotowywany przez CBK PAN i CAMK PAN.

Satelita ma podczas swojej misji przetestować nowatorski system mający zagwarantować kontrolowane opuszczenie orbity przez te urządzenia, które zakończyły już swoją pracę i mogą stanowić zagrożenie zarówno dla infrastruktury naziemnej, jak i pozostających w przestrzeni kosmicznej prawidłowo działających statków, w tym m.in. stacji orbitalnych oraz satelitów telekomunikacyjnych, nawigacyjnych czy wojskowych.

To właśnie ze względu na propozycję rozwiązania tak istotnego dla bezpieczeństwa systemów satelitarnych problemu, Europejska Agencja Kosmiczna (ESA) zdecydowała się umożliwić wysłanie PW-Sata - mimo że nasz kraj dopiero stara się o członkostwo w tej organizacji. Studencki satelita poleci na najnowszej z europejskich rakieta - Vedze. Jej pierwszy lot z portu kosmicznego ESA mieszącego się w Kourou, w Gujanie Francuskiej został przeniesiony na poniedziałek, 13 lutego.

Opracowany przez zespół PW-Sata system, który w przyszłości może pomóc w zapewnieniu większego porządku na orbicie, ma szanse okazać się dużym sukcesem komercyjnym. Dotychczas nie została opracowana skuteczna metoda pozwalająca na szybkie pozbywanie się "kosmicznych śmieci", a zamiar wprowadzania regulacji prawnych nakładających na użytkowników nowo wysyłanych satelitów obowiązek bezpiecznej deorbitacji tych instrumentów po zakończeniu okresu ich eksploatacji, otwiera bardzo atrakcyjny rynek, na którym technologia opracowana w Polsce może zająć wiodącą pozycję.

Zaproponowany przez Polaków mechanizm spotyka się z uznaniem również dlatego, że udało im się go zminiaturyzować, a we współczesnej inżynierii kosmicznej jest to normą. Aparaturę satelity, a przede wszystkim metrowy "ogon", który rozwinięty na orbicie ma doprowadzić do kontrolowanej deorbitacji, został skonstruowany w taki sposób, że wszystkie komponenty zmieściły się w niemal idealnie sześciennej kostce o wymiarach 10x10x11,3 cm i masie nie przekraczającej 1 kg. Jeśli testy na orbicie zakończą się pozytywnie, to także z tego powodu polskie rozwiązanie będzie dla producentów statków kosmicznych bardzo atrakcyjne.

PW-Sat został zaprojektowany i wykonany przez studentów zrzeszonych w kołach naukowych działających na dwóch wydziałach Politechniki Warszawskiej - Studenckim Kole Astronautycznym na wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa oraz Studenckim Kole Inżynierii Kosmicznej na wydziale Elektronicznym i Technik Informacyjnych. W konstrukcji satelity pomagali również specjaliści z Centrum Badań Kosmicznych PAN, a realizacja tego projektu była możliwa także dzięki środkom z programu PECS, którego celem jest przygotowanie Polski do członkowstwa w Europejskiej Agencji Kosmicznej.


Start będzie można obejrzeć na żywo na stronie ArianSpace
Transmisja zacznie się o godzinie 11:00 CET (naszego czasu)

ESA ma również stronę o rakiecie VEGA i jej pierwszym locie

Zapraszam też na strony Polskiego Forum Astronautycznego:

Na koniec animacja satelity PW-Sat na orbicie


http://www.youtube.com/watch?v=dfz0gybSGtc&hd=1



oraz jak składano (timelapse) rakietę VEGA

http://www.youtube.com/watch?v=YaUMSLU0aig&hd=1

poniedziałek, 6 lutego 2012

Cassini oddala się od Tytana

Sporo zdjęć Tytana opublikowano na stronach RAW images misji Cassini. Pisałem wcześniej o kampanii monitorowania Tytana. Wykorzystałem więc część zdjęć do zrobienia animacji. Użyłem 52 klatek wykonanych filtrem CL1 + CB3 z Narrow Angle Camera (NAC)

Pierwsza klatka animacji zrobiona była 1 lutego (z 1 072 000 km), a oststnia 5 lutego 2012 r. (z 2 933 000 km)

Większa rozdzielczość jako filmik na Youtube a mniejsza (256x256 px) jako GIF



przelot sondy Cassini obok Tytana (1-5 luty 2012)

piątek, 3 lutego 2012

Zimnoooo (-35°C)

Od kilku dni nad naszym krajem panuje bardzo mroźny wyż i dzisiejszego poranka przy gruncie odnotowano aż -35°C. Ja na swoim termometrze ok. godziny 8:00 zanotowałem -26°C na wysokości ok. 8 metrów.
Na chodnikach jest miejscami bardzo ślisko. Przedwczoraj wieczorem auto mi nie odpaliło, nawet nie ruszył silnik tylko coś iskrzyło. Następnego dnia z rana wymontowałem akumulator i leży w domu w ciepełku. Muszę poczekać aż mrozy zelżeją by wmontować go z powrotem. Także otwieranie auta stanowi problem.

Wczoraj tak sobie myślałem jak radzą sobie z tym problemem w skandynawii bądź dalekiej Rosji. Może trzymają auta w cieplejszych garażach, może mają lepsze płyny lub lepsze samochody ?
Sam nie wiem.

Ktoś wie ?

C/2009 P1 przy M92 w Herkulesie

W poście z 8 stycznia 2012 r. pisałem o komecie C/2009 P1 (Garradd) i o zbliżeniu komety do jasnej gromady kulistej M92 w Herkulesie. Zbliżenie właśnie miało miejsce dziś nad ranem (ok. 5:00 UTC) i kometa już powoli się oddala od M92.

Za to zdjęcia już się pojawiły. Oto kilka z nich...

Philippe Roucheux, Francja (Meade DSI Pro II and Williams Optics 66 SD)

Gregg Ruppel, USA
Fruit & Sky, Japonia

czwartek, 2 lutego 2012

Nowe wieści o TC3E1BF

Na NEOCP nie ma już wspomnianego wcześniej przeze mnie obiektu TC3E1BF, który to ma się zbliżyć na ok 12 620 km od Ziemi dzisiejszej nocy. Za to pojawił się wpis na Previous NEO Confirmation Page Objects :
TC3E1BF was not a minor planet (Feb. 2.67 UT)

Zajrzałem na grupę dyskusyjną The Minor Planet Mailing List - Yahoo! by zobaczyć czy coś piszą o tym obiekcie. I faktycznie, Bill Gray (autor wspaniałych programów GUIDE i FIND_ORB) napisał, że orbita tego obiektu jest bardzo podobna do 9O0DC57 a ten z kolei jest zamieszczony na stronie The Distant Artificial Satellites Observation Page 
Mamy więc do czynienia z jakimś kosmicznym złomem lub satelitą, okrążającą Ziemię co 2.26 dnia z perygeum 17 067 km i apogeum 128 126 km
Co taki więc czas osiąga swoją maksymalną jasność +9.0 mag

Wcześniej zamieściłem tylko orbitę heliocentryczną, teraz podam też wokółziemską

TC3E1BF
   Perigee 2012 Feb 3.257638 TT =  6:10:59 (JD 2455960.757638)
Epoch 2012 Feb  3.0 TT = JDT 2455960.5                  Find_Orb
M 318.877785             (2000.0)            P               Q
n 159.612279034    Peri.  215.091829    -0.925335879     0.327854447   
a 72648.38643km    Node   341.017669    -0.026284932    -0.556529703   
e   0.76445070     Incl.   35.834891    -0.378236186    -0.763404316   
P   2.26d          H   28.0     G   0.15   q 17112.27651km  Q 128184.4963km
From 24 observations 2012 Feb. 2 (8.5 hr);   RMS error 0.553 arcseconds

103P/Hartley 2 z bardzo bliska - animacja

Zachciało mi się zobaczyć przelot sondy Epoxi w pobliżu komety 103P/Hartley 2 który miał miejsce co prawda 4 listopada 2011 ok. 13:50 UTC w odległości 700 km od jądra komety lecz miałem chwilkę czasu by zrobić animację.
Użyłem tylko części zdjęć (31) a więcej znajduję się tu:
http://pdssbn.astro.umd.edu/holdings/dif-c-mri-3_4-epoxi-hartley2-v1.0/extras/browse/2010_308/

Zdjęcia wykonane kamerą MRI (Medium Resolution Visible CCD)


http://www.youtube.com/watch?v=0lO_sOVHqjE&hd=1

Epoxi to ta sama sonda co Deep Impact która 4 lipca 2005 r. wypuściła w kierunku komety 9P/Tempel 1 impaktor i obserwowała kometę przed, w trakcie i po zderzeniu. Poprostu zmieniono jej nazwę i dano nowy cel.

Przykładowe zdjęcie z uderzenia w kometę 9P/Tempel 1

zderzenie impaktora sondy Deep Impact w dniu 4 lipca 2005 r.

TC3E1BF bardzo bliski przelot !

Na NEOCP pojawił się obiekt oznaczony wstępnie TC3E1BF. Piszę o nim, gdyż wstępna orbita (obliczenia przez MPEC i moje programem FIND_ORB) wskazują na bardzo bliski przelot tego ciała w dniu 03.02.2012 o 06:06 UTC tj. 18 022 km topocentrycznie (od miasta Białystok) a maksimum jasności osiągnie o 05:16 UTC

Dla współrzędnych 0°N i 0°E odległość będzie 12 620 km o godz. 06:18 UTC z maksimum jasności +9.0 mag ok. 05:34 UTC

Jest to więc odległość mniej więcej jednej średnicy Ziemi !

Jeśli chodzi o obserwacje z terenu Polski to planetoida dzisiejszej nocy bardzo szybko będzie jaśnieć:

18:50 UTC +15.1 mag - wysokość 51°
22:50 UTC +14.2 mag - wysokość 24°
02:50 UTC +12.3 mag - wysokość 6°
03:50 UTC +11.4 mag - wysokość 3°
04:20 UTC +10.8 mag - wysokość 0° (zachód planetoidy)
05:16 UTC +9.7 mag - wysokość -8° (maksimum jasności)
08:25 UTC +20.3 mag - wysokość 0° (wschód planetoidy a dodatkowo jasne już niebo)

Jak widać, w maksimum blasku nie będzie widoczna z Polski, a szkoda.

Oto wstępna orbita:

TC3E1BF
   Perihelion 2012 Jan 21.576728 TT = 13:50:29 (JD 2455948.076728)
Epoch 2012 Feb  3.0 TT = JDT 2455960.5   Earth MOID: 0.0002   Ma: 0.0341
M   9.410680             (2000.0)            P               Q
n   0.757504161    Peri.  166.089586    -0.496017686    -0.868203887   
a   1.191825575    Node   313.645227     0.794835893    -0.447622910   
e   0.17647454     Incl.    1.087045     0.349574537    -0.214139531   
P   1.30/475.24d   H   28.0     G   0.15   q 0.981498701  Q 1.402152448
From 24 observations 2012 Feb. 2 (8.5 hr);   RMS error 0.553 arcseconds


Tytan w małej fazie

Jeszcze jedno kolorowe zdjęcie Tytana. Tym razem w małej fazie z odległości 185 tys. km. Zdjęcie również z 30 stycznia 2012 r. co mnie trochę dziwi bo aż tak szybko się faza księżyca zmieniła ? Muszę to sprawdzić w Celestii.


środa, 1 lutego 2012

Tytan w kolorze

Dziś pojawiły się zdjęcia Tytana wykonane różnymi filtrami. Ja użyłem czterech zdjęć (R+B+G) oraz zdjęcia z filtrem CB3 + CL2



oto linki do zdjęć, spróbujcie sami :)

R http://saturn.jpl.nasa.gov/photos/raw/rawimagedetails/index.cfm?imageID=251550
G http://saturn.jpl.nasa.gov/photos/raw/rawimagedetails/index.cfm?imageID=251551
B http://saturn.jpl.nasa.gov/photos/raw/rawimagedetails/index.cfm?imageID=251552
CB3 http://saturn.jpl.nasa.gov/photos/raw/rawimagedetails/index.cfm?imageID=251549

Zdjęcia były wykonane 30 stycznia 2012 r. z odległości ok. 188 tys. km.

Najtrudniej jest wyrównać kolory względem siebie, gdyż Tytan posiada atmosferę. O wiele łatwiej jest to zrobić w przypadku innych księżyców Saturna.